Ik dacht ooit dat ik de moed had om alles aan te gaan wat er op mijn pad zou komen. Ik heb het dan over hele praktische, wereldse zaken, maar ook over spirituele uitdagingen.
Maar ik kwam erachter dat die moed soms geen moed is maar “moet”. Dat ik het gevoel had de moed op te moeten brengen omdat het nu eenmaal op een bepaalde manier hoort.
Vaak spelen daarbij de overtuigingen die je bijvoorbeeld van je ouders, je samenleving of cultuur overgenomen hebt mee, met daaraan gekoppeld het wel of niet geaccepteerd worden.
Natuurlijk is het de moed opbrengen om iets aan te gaan vanuit een soort patroon of traditie ook een vorm van moed, maar ik heb inmiddels ervaren dat de moed opbrengen om in mijzelf te voelen en van daaruit mijn eigen pad te kiezen en te gaan mij veel meer brengt.

Heb jij de moed om te stoppen met moeten en werkelijk te gaan ont-moeten?
Dit is waar het volgens mij echt om gaat; of je de moed hebt om alles wat je van jezelf en je omgeving moet aan te kijken, te doorzien en het principe ervan in te zien om het vervolgens naast je neer te leggen en jezelf, je authentieke zelf, te ontmoeten. Alleen dan kun je je eigen unieke pad lopen en je volle potentie gaan leven.

Ik ben ervan overtuigd dat, naarmate we meer vanuit onze echtheid/authenticiteit (en dus liefde) gaan leven, we een samenleving kunnen creëren die gebaseerd is op liefde, compassie en harmonie voor onszelf en alles wat leeft op Aarde. En daar kijk ik naar uit!

April 2021