Morgen ga ik zitten
Neem ik echt de tijd
Ga ik de knoop ontklitten
Van uitstel, zorg en spijt

Morgen ga ik voelen
Wat er zit in mij
Wat zou mijn hart bedoelen
Als het zegt “Ik wil nu vrij”

Morgen zal ik eindelijk gaan
Naar waar mijn ziel om vraagt
Zonder erbij stil te staan
Mijn hoofd het weer vertraagd

Open gaan dan deuren
Waarvoor ik steeds weer stop
Dan gaat het gebeuren
Mag ‘Ik’ nu eens voorop

Maar morgen zal ik falen
Zoals ik al vaak deed
Dan zal ik toch weer dralen
Zodat ik mijZelf vergeet

Waarom toch steeds morgen
Waarom toch dat gedraal
Waarom al die zorgen
Waarom dat verhaal

Niets heb ik te vrezen
Ver heb ik te gaan
“NU” roept heel mijn wezen
“Ik wil NU gaan staan”

Morgen mag verdwijnen
Weg met dat gemis
Weg met al die pijnen
NU is al wat is!