Sluier… Ik voel je steeds vaker
Me steeds meer bewust
Van wat je verborgen houdt

Sluier… Soms nog ondoordringbaar en zwaar
Als een verduisterend doek
Waarin ik onwetend en blind
Verstrikt raak in illusies

Sluier… Ik worstel en bevrijd me
Maar voel me begrensd
Twijfel zaait zaadjes van niet goed genoeg zijn
In hun prilheid herkend
Kan ik ze liefdevol transformeren

Sluier… Steeds vaker flinterdun
Een immens mooi licht doorlatend
Waarin ik mij herken
Zoveel lichtheid, vreugde, liefde
Zo moeiteloos

Sluier… Ik dank je voor je lessen
Je hebt me veel gebracht
Ik voel dat je langzaam
In het niets verdwijnt