Verdriet wat ik niet kende,
Verborgen geheimen, verborgen last.
Nu pas vind ik langzaam
Wat nooit echt heeft gepast

Ervaringen uit vervlogen tijden,
Conclusies, gestempeld in mijn hoofd.
Tranen om wat niet was en is,
Om wat ik altijd heb geloofd.

Moedig zoekend naar de oorsprong,
Eerst versluierd nog en vaag.
In de diepe diepten toont zich
steeds weer een nieuwe laag

Het slot mag er nu eindelijk af.
In verbinding, hoofd en hart,
Vind ik evenwicht en vrijheid;
De èchte ik die ik ooit was